Дэлгэрэнгүй
Татаж авах Docx
Дэлгэрэнгүй уншаарай
Жишээ нь: Та нар Хоёрдугаар Төвшний оргилд хүрсэн байсан ч гарч (хүмүүст) авшиг хүртээж, хүмүүс та нарыг магтаж, хайрлаж, ямар нэг зүйл хийж, эсвэл өөрт тань мөргөж, өргөл барьц өгснөөс болж өөрсдийгөө авшиг хүртээж байна гэж бодон, хүмүүсийн тансаг өргөлд хэт умбаж баясвал, өөрсдийгөө алдана! Үүнд өөрсдийгөө алдаад зогсохгүй дэвшиж чадахгүй, 5-аас 10 хувь унадаг, бүр 20 хувь унах нь ч бий. 50 хувьтай байснаа 40 хувьтай болно. Энэ бол Асуурийн төвшин. Эсвэл хүмүүст уурлаж, өөрийгөө оройд нь хүрсэн, харин тэднийг доогуур төвшнийх гэж боддог. Та нар хардаггүй. Тэднийг хүндэлдэггүй. Доогуур төвшний хүмүүс байсан ч тэднийг хүндлэхгүй бол асуудалд орно.Одоо та нарт хэлэхэд Гуравдугаар Төвшинд хүрсэн байлаа ч хүмүүсийг хүндлэхгүй бол, мөн хэт их зугаацвал бас асуудалд орно. Асуудал нь гэвэл та нарын тарьдаг үйлийн үрийг нэн даруй арилгах шаардлагатай байдаг. Гэвч үүний сайхан зүйл нь гэвэл Үйлийн Үрийн Эзэн та нарыг зөвхөн шийтгэх л боломжтой. Энэ дэлхийд та нарыг хүлэх боломжгүй, төвшнийг тань доош унагаж чадахгүй. Тэнд хэсэг хугацаанд зогслоо ч үргэлж дээш дэвшинэ. Аажуухан эсвэл хурдан. Хэсэг зуур зогсох ч үргэлж дээшилдэг. Гуравдугаар Төвшнөөс ахин доош унахгүй. Тэр нь сайхан.Гэвч юмсыг хэтрүүлэн хийвэл, энэ дэлхийд хэтрүүлэн зарцуулбал шийтгэл хүлээх ёстой болно. Учир нь энэ дэлхий Үйлийн Үрийн Эзэнд харьяалагддаг. Өөрийгөө гэгээнтэн гэчхээд, энд ирж үнэгүй үдийн хоол идчихээд, буцаад дээш явчхаж болохгүй. Үгүй, тийм учраас үйлчлэх ёстой хэвээр байдаг юм. Зарцуулдаг зүйлстэйгээ тэнцүүлэх гэж шүү дээ.Үйлийн Үрийн Эзэн таныг шийтгэхийг хүсэхгүй байлаа ч тамыг туулах ёстой болно. Энэ бүх хог новшийг шатааж гаргахын тулд амьдралд тамын галыг туулна. Учир нь Гуравдугаар Төвшинд, эсвэл бүр дээш очъё гэвэл материал багатай байх ёстой. Оршихуйд тань илүү материал байх тусам, эсвэл сүнс, бодол сэтгэл гэх мэт тань сэвтсэн байх тусмаа илүү хүнд болдог. Хүнд зүйл үргэлж доош живдэг шүү дээ. Тэгэхээр энэ нь... Үйлийн Үрийн Эзэн идэж буй бүхнийг тань, үрж зарцуулж, энд хийж буй бүхнийг тань тооцоолохгүй байлаа ч материаллаг зүйлсээр та нар сэвтдэг. Тийм учраас энгийн амьдар. Энгийн амьдарч, хүлцэнгүй даруу бай. Намайг хүмүүсийг загнадаг гээд та нар дуурайх хэрэггүй. Тийм зүйл бүү сур. Үгүй, үгүй, үгүй. Бид тэдний төлөө ингэдэг юм. Ингэх нь надад сайхан байдаггүй. Тэгэхийг хүсдэг ч үгүй. Энэ нь миний оршихуй биш.Тэгэхээр өөрийгөө гэгээнтэн учраас хүссэнээ хийж болно гэж гэж бүү бодоорой. Бүх зүйлд дундыг баримтал. Та нар уурлана уу, хүлэгдэнэ үү, хайрлана уу хамаагүй. Яадаг ч бай бусад хүмүүст анхаарал хандуулах болгонд өөрсдөд тань асуудал бий болдог гэдгийг санаарай. Та нар алддаг, эсвэл хойшлох юм уу зогсдог. Дэвшлээ зогсоодог. Бусдад юу л өгнө та нар алдаж байдаг. Энэ зөвхөн өөрийн тань тухай юм. Өөрийн тань тухай шүү. Өөр хэний ч тухай биш.Тиймээс өнөөдрөөс эхлэн үүнийг санаарай. Хэн нэгэнд анхаарал хандуулах болгонд, уурлавал, учир утгагүй юм байсан ч, хүлэгдэж байсан ч та нар алдаж байдаг. Цаг хугацаагаа алдаж, дээш дэвших товлогдсон хугацаагаа алддаг. Мэдээж та нар дэвшинэ. Гэвч... хугацаа алдсан байх болно. Энд хэдийнээ дэвшсэн байх учиртай байсан ч дэвшээгүй. Тэндээ үлддэг. Тэгвэл тэндээсээ ахиад эхлэх ёстой болно.Тэгэхээр бүх зүйл та нарынх. Бүх нандин зүйл та нарынх. Тиймээс нандин эрдэнээ сайтар хамгаал. Энэ нь эмзэг, бас шинэ.Тавдугаар Төвшинд очлоо ч болгоомжтой байх ёстой хэвээр байна. Гэвч мэдээж илүү амархан угаах боломжтой. Хэрэв та Их Багш бол шавь нараа угаах нь таны үүрэг. Хэрэв тэд муу байвал, хаа нэгтээ бохирдсон байвал олон өөр өөр аргаар угаах ёстой болно. Гэвч та Их Багш биш бол тэгэхгүй байхад анхаар, за юу? Учир нь та нар оргүй зүйлээс болж зовж, сүнслэг буянаа алдах болно. Хэн ийм зүйл хүсэх вэ дээ? Та нар даарч байна уу? Энд суугаарай. (Үгүй.) Үгүй? Шал хүйтэн биш байна уу? (Үгүй, ...биш.) (Үгүй.) Үгүй юу? За. Та нар дэрээ аваад ирж болох байсан.За, энэ бол миний нууц. Үгүй ээ, би мэддэг зүйлсээ үргэлж санаад байдаггүй. Та нарт хэлэхийг хүссэн үедээ би бичиж тэмдэглэхгүй бол бас өөрөө мартчихдаг юм. Учир нь надад бусад олон зүйл ирж байдаг. Намайг хүссэн үед мэдээлэл дандаа ирдэг юм биш. Мэдээж шаардлагатай үед ирдэг ч та нарт хэлэхийг хүссэн үед ахиад ирдэг юм биш. Надад өөр зүйл бас ирдэг. Яг л компьютер шиг юм. Хэт ачаалж болохгүй. Тиймээс энэ удаа бичиж тэмдэглэсэн. Өөрсдийгөө нягтлаарай. Миний бичиж тэмдэглэсэн зүйл бий, тэмдэглээгүй зүйл ч бий. Нөхцөл байдлаас хамаарна.Ямартай ч одоо энэ бүхнийг ойлгов уу? Даруу байгаарай, эелдэг зөөлөн байгаарай. Тэгвэл өөрсдөд тань сайн. Намайг яаж байгааг бүү хар. Өөрсдөө хийх ёстойгоо л хий. Миний хий гэснийг хий, харин хийж буйг минь дуурайх хэрэггүй. Би өөр ажилтай. Жишээ нь: Ангид багш нь ангийн бүх хүүхдээ загнадаг ч зарим нэг сайн сурагчаа сонгоод магадгүй бага зэрэг заалгуулах гэж үздэг байх. Зарим өдөр тэр “За, өнөөдөр энэ тэр хичээлийг чи заачих.” гэж хэлдэг ч тэр сурагч ангийнхаа бүх хүүхдийг загнах эрхтэй, эсвэл буянтай гэсэн үг биш. Зөвхөн багш л тэгж болно. Яагаад гэвэл тэр юу хийж буйгаа мэдэж байгаа. Тухайн сурагчийг хэдэн өдөрт ганц хоёр л хичээлд томилдог. Түүнд зааж сургах багшийн статус байхгүй. Арьяабалын Аргыг зааж чадахаар байлаа ч та нар багш нь биш. Сонгогдсон Нэгэн биш. Сонгогдсон Нэгэн ирвэл би та нарт мэдэгдэнэ ээ. За юу? Мэдэгдэнэ. Маш сайхан сэтгэл догдлом мэдээ ирж байгаа. Гэхдээ та нарт хэлэхгүй ээ. Мөн та нарын мэдэх цаг нь болоогүй. Магадгүй дараа мэдэх байх. Зарим зүйлийг мэдэх хугацаа гэж байдаг. Учир нь хэт их юм идвэл та нар шингээж чадахгүй.Би өөр юу хэлье гэж бодож байлаа? Ингээд болсон байх. Та нартай уулзаж байгаадаа л баяртай байна. Та нарыг дэвшсэнд баяртай байна. Мөн дахиад хэдэн хүн бас дэвших байх. Та нарын нэлээд олон тань бараг л тэнд хүрч байгаа, бараг л хүрчихсэн ч, доошоо пад гээд унасан. Би харж байгаад “Ээ үгүй ээ! Үгүй!” гэж бодсон доо. Нэлээд олонх тань, олуулаа тэнд хүрч байсан. Аль хэдийн 60 хувьтай болж, Гуравдугаар Төвшний хил дээр ирж байсан ч уурлаж, хэдэн хүнийг загнаснаас болж, нүүж гараад надад уурлаж, намайг шүүмжилж, хүмүүсийг шүүмжилж, залхуурч, томилогдсон ажлаа хийгээгүйгээс болсон.Ажил хэзээ ч та нарт гэм хор болохгүй. Ажил хэзээ ч хор хүргэхгүй. Зөвхөн тус л болно. Зөвхөн тус л болдог. Үйлийн үрийг цэгцлэхийн тулд хийх хангалттай ажилгүй байгаадаа л та нар харамсах хэрэгтэй. Та нарын ажиллах тань надад хэрэгтэй юм биш. Гэвч та нар энэ дэлхийд идэж, ууж, амьсгалдаг. Үүнийхээ хариуг барих ёстой. Үгүй бол сүнслэг данснаас тань хасагддаг. Сүнслэг дансаа өсгөх үнэхээр хэцүү. Бүх ажил, мөнгө гээд бүхнийг олж болох ч сүнслэг нь үнэхээр хэцүү. Бурхан минь, өдөржин суугаад л гэгээнтэн болчихдог юм биш. Үгүй, үгүй, үгүй, үгүй, энэ бол буруу ойлголт. Амьсгалж буй агаар тань үнэгүй юу? Тийм биш. Ууж байгаа ус тань үнэгүй юу? Үгүй. Гишгэж буй газар тань үнэгүй юу? Үгүй. Юу ч идэхгүй, юу ч уухгүй байлаа ч амьсгалж байгаа цагт үүнийхээ төлөөсийг ямар нэг байдлаар төлөх ёстой. Та нараас их олон хүн алдсан.Та нарын нэг үнэхээр их үйлийн үр, ачаа дарамттай буйг би харж байна. Би түүнийг энд авчирсан. Тэр бараг л хүрээд байгаа. Гэтэл мэдэхгүй юм даа, тэр надад уурлаад яваад өгсөн. Одоо тэр таван хувиа алдсан. Тэр дээш гараагүйгээс гадна, таван хувиа алдсан. Хэрэв би дундуур нь ороогүй бол бүр ч илүү алдах байлаа. Түүнийг явахаас өмнө түүнтэй эвлэрэх гэж ихэд хичээгээгүй бол тэр үүнээс ч илүүг алдах байсан. Энэ бол үнэхээр хэцүү. Та нарт туслах маш хэцүү. Би хүсэхгүй байгаа юм биш. Мэдээж би та нарт үүнийг олон удаа хэлсэн. Гэвч та нар ойлгодоггүй. Энэ шинэ зүйл биш, тийм үү? Шинэ зүйл биш, тийм ээ? Өмнө нь ингэж хэлж байсан уу? (Хэлж байсан.) Хэлж байсан. Гэвч та нар үүгээрээ сонсоод түүгээрээ гаргачихдаг. Юу ч ойлгодоггүй. Тэгээд сорилтын цаг болоход та нар “Өө, Багш аймшигтай! Өө тэр гэгээнтэн аймшигтай! Тэр ямар гээч гэгээнтэн бэ? Тэр Гуравдугаар Төвшнийх биш, Нэгдүгээр Төвшнийх байх аа. Тэр аймшигтай юм.” гэж боддог.Аль аль нь алддаг. Цаг үргэлж шалгалт сорилт болдог. Учир нь та нар бүгд өөр. Та нар бүгд өөр. Тус бүрд нь өөрт нь сорилт очдог бөгөөд бүгд өөр өөр үйлийн үртэй. Та нарт зөвхөн тээж явдаг үйлийн үр тань байдаг юм биш. Шинээр өдөр болгон найз нөхөдтэйгөө, гэрээс гарагчидтай, бусад шавь нартай, гаднын хүмүүстэй хүртэл шинэ үйлийн үр өдөр болгон үүсгэж байдаг. Гадагш гараад бусад хүмүүст уурлаад гэртээ ирэхэд жаахныг алдсан байдаг. Тийм учраас та нараас олон хүн унаж, дээш дэвшдэггүй. Дэвшиж болох байсан. Миаолид байгаа зарим гэрээс гарагч нар, мөн энд байгаа зарим тань олон хувийг алдсан.Тонтой хамт байсан аулак (вьетнам) хүн, тэр дэвших учиртай байсан ч нүүж гарсан болохоор... Тэр бусдад уурласан. Тэвчээртэй байж, доромжлолыг тэвчих учиртай байсан юм. Тэгсэн бол тэр та нартай хамт дэвших байлаа. Үлдээд, юу ч хэлэхгүй байвал зүгээр. Тэр доогуур гэрээс гарагч нарт уурлаад юмаа баглаад яваад өгсөн. Тэгээд тэд хоёул алдсан. Нэг нь “хохирогч” байж буцаад нүүж ирж болох ч өөр нэгэнд талархаагүйгээс, Их Багш өөр нэгнийг ашиглан, өөрийг нь загнаж, өөрт нь төвөг удсан гэж бодоогүйгээс болж алдсан. Би тэнд байхгүй учраас энэ бол та нарын хувьд дэвших сорилт юм. Өөр хэн сорьж шалгах вэ?Ойрхон хэн л байна, ойр байгаа нэгнийг л Багш ашиглаж та нарыг сорьдог. Гэвч тэр үүнийгээ би гэх үзэлтэй үйлддэг болохоор нөгөөх нь “Энэ хүн намайг загналаа. Яаж чадаж байна аа?” гэж боддог. Тэгээд нүүж гарна, улмаар хоёулаа оноо алдана. Зарим нь илүү алдаж, зарим нь бага алдах ч адилхан алдана. Энэ бол маш муу.Ямартай ч тийм байдаг. Энэ удаа бол том сорилт. Учир нь олон хүн Гуравдугаар Төвшний хил дээр очсон байгаа. Тиймээс том сорилт. Их том сорилт. Ай даа! Их олон хүн явлаа. Нэлээд олон тань уналаа. Би зүрхээ хүчтэй цохилуулж байгаа. Тийм ээ, тултал нь. Тиймээс цөөн хэд л үлдсэн. Дараагийн удаа та нар бүгд болгоомжтой байгаарай. Бүгд. Шалгалт сорилтыг даваагүй хүмүүс болгоомжтой байгаарай. Юу ч жинхэнэ биш. Дэлхий бүхэлдээ тэртээ тэргүй жинхэнэ биш. Загнахыг бүр ярилтгүй, “зодохыг” ч ярилтгүй. Яагаад? Юу ч... юу ч бодит биш. Энд бүх зүйл бол зүүд. Үүнийг ухаарах хэцүү л дээ. Зөвхөн дээш дэвшсэн үед л хараад “Энэ одоо юу...? Би юу хийж байсан юм бэ? Дайснуудаа найзууд гэж бодож байж. Найзуудаа дайснууд гэж үзэж байж. Сайныг муу гэж ойлгож. Мууг сайн гэж бодож. Зүүдийг жинхэнэ мэт хүлээн авч, жинхэнийг зүүд гэж бодож.” гэдэг.Гэвч мэдээж, энэ... Энэ дэлхий тийм юм. Хоёрдугаар Төвшнөөс Асуурь хүртэл, материаллаг дэлхий хүртэл хүн бүр энэ дэлхийд үнэхээр их баясаж цэнгэдэг. Хэн ч өөр хаашаа ч явахыг боддоггүй. Хэнд ч илүү дээд ертөнцийг мэдэхийг зөвшөөрдөггүй. Яагаад гэвэл хэрэв тэд мэдчихвэл бүгд дүрвэчихнэ, яг л дүрвэгчид шиг. Бүгд гүйгээд гүйгээд явчихна. Хэн ч тоохгүй. Бүх талх, шүүс, жимсээ хаяад, бүхнээ хаяад зүгээр л гүйнэ. Тийм учраас та нарт мэдэхийг тань зөвшөөрдөггүй.Яг ч та нарт мэдэхийг тань зөвшөөрдөггүйдээ биш, энэ дэлхийн хүмүүс материаллаг зүйлсээр хэт бүрхэгдсэн байдаг. Цэвэр тунгалаг байдаггүй. Цэвэр тунгалаг байх ч боломжгүй. Тэр л асуудал. Хүслээ ч тэд зүгээр л мэддэггүй. Маш ихээр залбирч ч чаддаггүй. Материаллаг зүйлсийг эс тооцвол шүү дээ: “Намайг эрүүл байхад туслаач.” “Сугалаанд хожиход минь туслаач.” “Охинд минь сайн нөхөр олж өгч туслаач.” гэх мэт... Бурханы төлөө Бурханд залбирах нь тун ховор. Илүү дээш дэвших Адислал хүсэж залбирдаггүй. Материаллаг ашиг хонжооны төлөө залбирдаг. Тийм учраас тэдэнд заах амаргүй байдаг юм. Тийм учраас нэг Их Багш хангалттай. Хэн ч сонсдоггүй. Илүү олон байхын хэрэг юу вэ?Ганц байлаа ч тэд Түүнийг хөнөөж, цовдолж, Түүн рүү чулуу шидэлж, эсвэл амьдаар нь шарж, амьдаар нь шатаадаг гэх мэт. Энэ материаллаг дэлхийд ярьж болдоггүй. Ихэнх төрөлтөн хэлгүй, сохор, дүлий байдаг. Тэдний боддог юм нь материаллаг ашиг хонжоо. Бурханд залбирлаа ч ихэнхдээ зөвхөн материаллаг ашиг хонжооны төлөө байдаг. Тийм учраас үүнээс холдож чадаж байвал хэдийнээ сайн. Сайн, сайн. Сайн шүү.Үнэхээр хэцүү. Гуравдугаар Ертөнцөөс ирсэн байлаа ч тийм. Өөр өөр аргыг дадуулдаг олон хүн Гуравдугаар Төвшинд хүрчхээд үүнээсээ цааш дэвшиж чаддаггүй. Тэгээд буцаад унадаг. Зөвхөн Арьяабалын Арга л та нарыг дэвшүүлж чадна.Photo Caption: Түүний өгсөн бүхний төлөө Бурханд талархаж байна
