เขากล่าวว่า “ลูกเอ๋ย ฉันเป็นพ่อค้าธนวาห์ ฉันเป็นผู้ติดตาม นีรแกรนธ์ ชราแมนส์ และอาศัยอยู่ในเมืองนี้ เมื่อมองปัญหาของเธอ ฉันรู้สึกหดหู่ หากเธอไม่ต้องการ ไปกับโสเภณี ฉันจะไม่ยอมให้สิ่งนี้เกิดขึ้น”
ชาวไต้หวัน (ฟอร์โมซา) พวกเขาอ่อนโยนและสุภาพมาก ฉันไม่คิดว่า พวกเขาจะรู้ วิธีการเป็นผู้คุ้มกัน แต่แค่ดูดีเท่านั้น แค่ทำให้ฉันดูดี ที่มีผู้คุ้มกันอยู่ล้อมรอบ อาจมีบางคน ต้องการรบกวนฉัน ต้องคิดอย่างน้อย 2 ครั้ง ดังนั้น ฉันจึงให้พวกเขาทำงาน พวกเขาชอบ พวกเขาภูมิใจ ที่ได้เป็นผู้คุ้มกันของฉัน ในโมนาโก ฉันไม่มีใคร ฉันอยู่คนเดียวตลอด และเมื่อฉันต้องการพวกเขา พวกเขาอยู่ใกล้ ๆ ในฝรั่งเศส พวกเขามาขับรถให้ฉัน หรือช่วยฉันได้ แต่ส่วนใหญ่ ฉันเดิน โมนาโก เล็กมาก ๆ และพวกเขามีศูนย์รวมอยู่ในจัตุรัส เรียกว่า “โกลเด้นสแควร์” แน่นอน ทุกอย่างราคาแพง แต่ทุกครั้ง ที่ฉันป่วย ไอ หรือมีไข้ ฉันไปที่นั่น ฉันหายเร็วมาก อาจใกล้ทะเลมาก ล้อมรอบ มันเล็ก และ มีทะเลล้อมรอบ และน้ำผลไม้ที่ฉันดื่มทุกวัน ช่วยฉันได้มาก ฉันจึงมีความทรงจำที่ดีมาก ๆ ของโมนาโก ถ้าฉันดูแลคุณเป็นพิเศษ คิดว่าเป็นการชำระหนี้ ต่อความใจดี ของผู้คนของคุณที่นั่น
ถ้าคุณได้พบเจ้าชาย เล่าสิ่งที่ฉันพูดทั้งหมดนี้ เล่าเรื่องราวแก่เขา ทำให้เขามีความสุขนิดหน่อย มันเป็นภาระที่หนักมาก ในการเป็นกษัตริย์ของโมนาโก ที่อื่นอาจดีกว่า แต่ในโมนาโก เพราะความรับผิดชอบ บุคคลพิเศษทั้งหมดอยู่ที่นั่น และความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่มาก ๆ ในการดูแลประเทศ ที่การรักษาความปลอดภัยต้องอยู่ ในลำดับต้น ๆ สำหรับคนเหล่านี้ แต่เขาเป็น เจ้าชายที่โด่งดังมาก ตอนที่ฉันอยู่ที่นั่น ฉันได้พบเขา 2-3 ครั้ง เขามาพูดคุยด้วย เขากำลังเต้นรำกับสาว ๆ อยู่ต่อหน้าฉัน และพูดว่า “ฮะ! อิตส์ ฮอต อิตส์ ออต” ไม่ เขาพูดเป็นภาษาอเมริกัน “มันร้อน” เหมือน… เขาเป็นมิตรมาก ผู้คนเป็นมิตร ผู้คนชอบเขามาก ๆ ฉันคิดอย่างนั้น และชาวโมนาโกทุกคน รู้สึกเหมือนว่าพวกเขา เป็นเจ้าชาย และเจ้าหญิง ฉันมีความรู้สึกแบบนั้น จากพวกเขา พวกเขารู้สึกภูมิใจมาก ๆ ที่ได้เป็นชาวโมนาโก และรู้สึกว่าพวกเขาเหมือนราชวงศ์ พวกเขาสมควรได้รับ เพราะพวกเขาได้รับการดูแลอย่างดี ที่นั่นคุณไม่ต้องจ่ายภาษี ภาษีเงินได้ คุณไม่ต้องจ่าย กษัตริย์ มีความเมตตามาก และพวกเขาสร้างบ้าน คอนโดมิเนียมราคาถูก สำหรับคนทำงาน ดังนั้น พวกเขาไม่ต้องจ่ายเงินมาก พวกเขามีกำลังซื้อได้ ราคาเพียง 50,000 ยูโร สำหรับห้องสตูดิโอ หรืออพาร์ทเม้นต์ 1 ห้อง มันดีเพียงพอสำหรับคนทำงาน ถูกมาก ๆ พวกเขาสร้างติดกับโมนาโก ไม่ได้อยู่ในโมนาโก ในฝรั่งเศส โมนาโกไม่มีที่ดินแล้ว ที่ดินทุกตารางเล็ก ๆ มีค่าอย่างกับทองคำ ฉันคิดเช่นนั้น เป็นประเทศที่ดีมาก ปลอดภัยมาก ผู้คนเป็นมิตร มีความสุข และผ่อนคลาย
โอ้ พระเจ้ากำลังรออยู่ จากอินเดีย ไปยังเอาหลัก (เวียดนาม) จีน โมนาโก ฝรั่งเศส สมัยก่อน ฉันมีความทรงจำมากมาย จากสมัยก่อน ฉันจึงพูดได้ตลอด แต่ฉันคิดว่า คุณชอบ ตอบตามตรงนะ (ครับ/ค่ะ!) ใช่ ฉันรู้ ฉันรู้คุณชอบขุดคุ้ย ชีวิตของฉันให้ได้มากที่สุด ถ้าคุณสามารถ เข้าไปยังห้องนอนของฉัน เอาหมอนออกมา และดูว่ามีเส้นด้าย จำนวนเท่าไหร่ในนั้น แล้วคุณจะมีความสุขมากขึ้น ฉันไม่ว่าอะไร ชีวิตของฉันไม่มีความลับ ถ้าฉันสามารถบอกได้ ฉันก็บอกคุณ ไม่ถูก ผิดอัน ตอนที่ฉันใส่อันนี้ ฉันเห็นว่าคุณไม่ค่อย หล่อ และสวย ตอนที่ฉันใส่อันนี้ “โอ้ สวยมาก! สวย!” ฉันไม่ค่อยเห็น ไม่มีรูปร่าง แต่ทุกอย่างดูสวยงาม
คุณยังอยู่ที่... ไม่ ยังโอเคไหม? ไม่เหนื่อยหรือ? ยัง ชายที่ทนทาน 2 คนนี้ ฉันชอบ ฉันชอบชายเหล่านี้ คุณไม่ใช่เด็กผู้ชายสำหรับฉัน คุณเป็นหนุ่มแล้ว ใช่ไหม? ใช่นะ? ประทับจิตเต็ม หมายถึง คุณเป็นหนุ่ม ไม่ได้เป็นเด็กอีกต่อไป “บูเบ” หมายถึง เด็กชาย เด็กชาย ตัวเล็ก ๆ ฉันลืม ฉันเรียกเขา “บูเบ” ฉันบอกว่า “ไม่ ตอนนี้คุณเป็นหนุ่ม ไม่ใช่ ‘เด็กชาย’ อีกต่อไป ประทับจิตเต็มแล้ว คุณเป็นหนุ่ม เท่ากับทั้งหมดนี้ ด้วยหนวดเครา อะไรก็ตาม ไม่มีใครสนใจที่นั่น ข้างหลังคุณที่นั่น เสมอกัน พระพุทธเจ้า
โอเค! “เอ็นลิช” ในที่สุดก็มาถึง อิสรภาพของจันทนา “จากเมืองหลวง โกสัมพี กษัตริย์ชาตานิก ผู้ปกครองราชอาณาจักรวัสสา มริกาวาตี มเหสีเอกของเขา เป็นธิดาของ มหาราชเชตากะ แห่งเมืองเวสาลี หมายถึง กษัตริย์ของพื้นที่นั้น ในเวลานั้น “มหาราช” หมายถึง กษัตริย์ ถ้าฉันอยู่ในอินเดีย พวกเขาอาจเรียกฉันว่า มหาราช หรือ มาตาจี นะ? มาตาจี (มหาราชินี) มหาราชินี สำหรับผู้หญิง (ครับ) ที่นั่น ฉันไม่ได้เป็นอาจารย์ จึงไม่มีใครเรียกฉันแบบนั้น ดีแล้ว ดี ดี ดี ดี นั่น คือคำพูดของชาวอินเดีย “โอเค” หมายถึง ใช่ ดี ในอินเดีย ถ้าคุณต้องการบางอย่าง และพวกเขาถามว่าคุณต้องการไหม คุณอย่าพูดแบบนี้ นั่น คือไม่ คุณต้องพูดว่า “โอ้ ใช่ ฉันต้องการ” คุณต้องส่ายหัวของคุณ ตรงข้าม “ธิดาของ มหาราชเชตากะ แห่งเมืองเวสาลี อาณาจักรอังคะ เป็นแคว้นใกล้เคียง และมีเมืองจำปา เป็นเมืองหลวง กษัตริย์ของแคว้นนี้ คือ มหาราช เดธิวาฮาน ธารินี ราชินีของเขา เป็นธิดาองค์เล็ก ของมหาราชเชตากะ ธารินีมีธิดา ชื่อว่า วาสุมาตี เป็นหญิงที่สวย และสง่างามมาก” ถ้าคุณไม่รู้ ว่าเธอสวยแค่ไหน ก็มองมาที่ฉัน แล้วคุณจะนึกออก อาจารย์ของคุณ ถ่อมตนมาก ๆ เสมอ จริง ๆ นะ ถ่อมตนที่สุดบนดาวเคราะห์นี้
“ครั้นเมื่อกษัตริย์ เดธิวาฮาน ออกไปพร้อมกับกองทัพของเขา เพื่อช่วยกษัตริย์เพื่อนบ้าน เชตากะเข้าโจมตีจำปา ทหารที่โหดร้ายของโกสัมพี เข้าปล้นเมืองจำปา นายพล และผู้ขี่ม้าศึกที่ยิ่งใหญ่ ของโกสัมพี” ชื่อว่า “กักมุกฮ์ หลงใหลในความสวย มากกว่าความร่ำรวย” ผู้ชายบางคนชอบความสวย มากกว่าเงิน “เขาเข้าไปที่วัง และลักพาตัว ราชินีธารินี และวาสุมาตี” ธิดาของเธอ “ระหว่างทาง เมื่อ กักมุกฮ์ ตั้งใจ ละเมิดพรหมจรรย์ของเธอ ราชินีธาริณี จึงฆ่าตัวตาย” โอ้ เศร้า “เมื่อ วาสุมาตี ขู่ว่าจะทำเช่นเดียวกัน เขาจึงเปลี่ยนใจ พาเธอไปที่บ้านของเขา ในฐานะลูกสาว” แทน เขาเปลี่ยนใจ “เมื่อภรรยาของเขา ไม่ยอมรับ วาสุมาตี วาสุมาตี จึงโน้มน้าวให้เขา ขายเธอในตลาดค้าทาส และทำให้ภรรยาของเขาพอใจ กับรายได้นี้” ดังนั้น ชายที่เรียกว่าศัตรูคนนี้ เขารับเธอเป็นลูกสาว เพราะแม่ของเธอเสียชีวิต แต่แน่นอน เมื่อภรรยาของเขาไม่ชอบ เจ้าหญิงที่งดงามเช่นนั้น ในบ้าน เทียบกับแม่บ้านชรา แม้ว่าเขาจะรับเธอ เข้ามาในฐานะลูกสาว แต่เธอยังไม่สามารถทนได้ ใครจะทำได้? ความหึงหวง เห็นไหม และเมื่อ วาสุมาตี เจ้าหญิง โน้มน้าว ให้พ่อบุญธรรมของเธอ ขายเธอเป็นทาส เพื่อให้ภรรยาของเขา สงบลง และชีวิตคู่ของเขา จะมีความสุขมากขึ้น นอกจากนี้ เงินที่ได้มา จากการขายเธอ เขาสามารถให้ภรรยา ทำให้เธอมีความสุขยิ่งขึ้น ช่างเป็นเจ้าหญิงผู้สูงส่ง เสียสละมาก ๆ มีคนไม่มากนัก ที่จะทำเช่นนั้นได้ หลายคนจะทำสิ่งที่ตรงข้าม พยายามเตะภรรยานั้นออกไป ด้วยเหตุผลบางอย่าง เพราะเธอรู้ว่า พ่อบุญธรรม ชอบเธอมาก ๆ
ดังนั้น กักมุกฮ์ ชายงี่เง่า... โอ้ ขอโทษสำหรับฉันเขาเป็นคนงี่เง่า “กักมุกฮ์ได้พาวาสุมาตี ไปที่ตลาดค้าทาส ในการประมูล ผู้เสนอราคาสูงที่สุด คือ หญิงโสเภณี จากโกสัมพี” ประเทศของเธอ ฉันเดา ใช่ ใช่ ใช่ ใช่แล้ว นั่นคือประเทศของเธอ ประเทศของเธอก่อนหน้านี้ ก่อนถูกลักพาตัว และกลายมาเป็นทาส “เกิดการทะเลาะวิวาทกัน เมื่อ วาสุมาตีปฏิเสธ ที่จะไปกับเธอ” ทำไมเป็นเช่นนั้น? โอ้! โอเค ผู้หญิงคนหนึ่งต้องการ ซื้อเจ้าหญิง แต่เจ้าหญิง ปฏิเสธที่จะไปกับเธอ เพราะเธอเป็นโสเภณี บางทีโสเภณี อาจพาเธอไปขาย ให้กับผู้ชายใน “วังสีชมพู” อะไรแบบนั้น เธออาจรู้เช่นนั้น เธอจึงปฏิเสธที่จะไป กับผู้ประมูลนี้ แม้ว่าเธอจะให้ราคา สูงที่สุดในเวลานั้น เธอไม่ต้องการ ไปกับหญิงคนนั้น ปฏิเสธทันที และเพราะการดิ้นร้นนี้ เวลาผ่านไป ทันใดนั้น “ขณะนั้น พ่อค้าผู้ร่ำรวย จากโกสัมพี มาถึงที่นั่น เห็นความวุ่นวาย เขาจึงถาม ‘เกิดอะไรขึ้นที่นี่?’ มีคนจากฝูงชน พูดขึ้นว่า ‘วันนี้ นางทาส ที่ถูกลักตัวมาจากจำปา ถูกนำมาขาย ที่ราคาทองคำ 100,000 แท่ง”’ แพงมาก ๆ “‘เธอดูงดงามราวกับเทพธิดา โสเภณีคนหนึ่งซื้อเธอ แต่เธอปฏิเสธ ที่จะไปกับเจ้าของคนใหม่ เธอดูเหมือนจะเกิดมาสูงศักดิ์ และเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์”’
บอกคุณตามตรง ฉันยังไม่ได้ทานอะไรเลย ตั้งแต่เมื่อวาน ยังไม่ได้นอน และยังไม่ได้ดื่มกาแฟ หรือชา หรืออะไรเลย ฉันประหลาดใจว่าฉันมานั่งอยู่ที่นี่ และพูด ๆ เช่นนี้ได้อย่างไร ฉันรู้สึกประหลาดใจ และบ่อยครั้ง นี่ไม่ใช่ครั้งแรก อย่าบ่น เข้าร่วมชมรม เข้าร่วมโลกของฉัน เธอนอนไม่เยอะ บางที 2-3 คืน ไม่ได้นอน เพราะก่อนคุณเดินทาง คุณต้องจำไว้ หนังสือเดินทางพร้อมหรือไม่ เงินพร้อม บ้านเรียบร้อย เด็ก ๆ โอเค สามีหลับแล้วหรือยัง และแอบออกมา ต้องจัดการทุกอย่าง วางอาหารในไมโครเวฟ หรืออะไรก็ตาม ให้อาหารสุนัข 3-4 วัน ล่วงหน้า ก่อนคุณออกมา เป็นต้น มีงานมากมาย แม้แต่ฉัน จากสถานที่ของฉันมาที่นี่ ครึ่งชั่วโมงเท่านั้น ฉันยังต้องวางแผน ล่วงหน้าก่อนหนึ่งคืน เครื่องสำอางของฉัน วางตรงไหน และมีอะไรบ้าง แต่วันนี้ฉันไม่สามารถ ฉันแค่โยนทุกอย่าง ลงในกระเป๋าใบใหญ่ ใหญ่แบบนี้ ใหญ่ขนาดที่คุณ สามารถวางฉันไว้ข้างในได้ เพราะฉันหากระเป๋า ใบเล็กกว่านี้ไม่พบ มันใหญ่ดี ฉันสามารถโยนได้อย่างรวดเร็ว ฉันไม่ต้องเปิดนี่ เปิดตรงนั้น หรือกดตรงนี้ กดตรงนั้น ฉันแค่โยนทุกอย่างลงไป แล้วก็ไป แค่นั้น ไม่อยากแม้แต่จะคิด มีหลายสิ่งที่ฉันต้องคิด สำหรับคนอื่น ๆ และรองรับ อารมณ์ของพวกเขา หรือ... ทุกสิ่งทุกอย่าง แก้ไขรายการ วิดีโอ ดูและเขียน เขียนด้วย ฉันต้องเขียน ฉันเขียนบางอย่าง สำหรับโทรทัศน์สุพรีมมาสเตอร์ ไม่ใช่แค่แก้ไข แต่เขียนด้วย แก้ไขคือเขียนมาแล้ว แต่ เขียนด้วย หลายสิ่งที่ฉันเขียนด้วย ฉันเขียน อา นั่นดีกว่า พวกเธอ! ทำไมก่อนหน้านี้เราไม่ทำ? เสียงดังนี้ โอ! คุณไม่รู้สึกดีขึ้นเหรอ? (ค่ะ/ครับ) อาจารย์ต้องทำทุกอย่าง อาจารย์รู้ทุกอย่าง อาจารย์ทำได้ทุกอย่าง อาจารย์ทำทุกสิ่ง อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์ อาจารย์... ให้ฉันกินแทนคุณด้วยไหม? ไม่ คุณเอาไป กินเอง
กลับมาที่นี่ ดังนั้น พวกเขาตัดสิน จากรูปลักษณ์ พฤติกรรม และลักษณะของเธอ พวกเขาคิดว่าเธอ เป็นคนสูงศักดิ์ มาจากสังคมชั้นสูง พวกเขาอาจไม่คิด ว่าเธอเป็นเจ้าหญิง แต่อยู่ในสังคมชั้นสูง และสวยมาก และบริสุทธิ์ นั่นเป็นเหตุผลที่เธอไม่ต้องการ ไปกับมาม่าซังคนนี้ โสเภณีเป็นชื่อที่ดี คำนำหน้าที่ดีสำหรับสิ่งนั้น แต่ฉันคิดว่าก็คือ มาม่าซัง ซื้อสาวสวย กลับมาเพื่อทำธุรกิจ ดังนั้น เธอรู้ดี เธอไม่ต้องการไปกับเธอ เธอจึงสร้างความปั่นป่วนที่นั่น และปฏิเสธ และผู้ชายคนนั้นก็ลากไปมา ดังนั้น “ทันทีที่ พ่อค้าได้ยินเรื่องราว เขาเข้าไปที่ตลาดค้าทาส เขามองไปที่เจ้าหญิง และถูกดึงให้วิเคราะห์ สถานการณ์ทันที เขาคิดกับตัวเองว่า ‘ไม่ เธอเป็นทาสไม่ได้ เธอเป็นคนมีศักดิ์ โอ้ พระเจ้า! สภาพการณ์ที่เกิดขึ้น กลายเป็นเรื่องร้ายเพียงใด! ช่างเป็นการทรมานที่ไร้มนุษยธรรม ต่อหญิงสาวที่บอบบางและสูงส่งนี้ หญิงสาวที่น่ารัก ในสถานการณ์ที่เลวร้ายเช่นนั้น’ ดังนั้น พ่อค้าจึงขยับ เข้าไปใกล้ วาสุมาตี และพูดว่า ‘ลูก’” ลูก เขาเรียกเธอว่า “ลูก” ไม่ใช่ “สาวสวย” หรืออะไรแบบนั้น ไม่เจ้าชู้ ไม่มี เหมือนพ่อลูก เขาพูดว่า “‘ลูก ฉันเป็นพ่อค้า ชื่อ ธนาวาห์ ฉันเป็นผู้ติดตามของ นีรแกรนท์ ชรามันส์ และอาศัยอยู่ในเมืองนี้ เมื่อมองไปที่ปัญหาของคุณ ผมรู้สึกเศร้า ถ้าคุณไม่ปรารถนา ที่จะไปกับโสเภณีคนนั้น ผมจะไม่ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้น ผมจะซื้อคุณโดยจ่าย เป็นทองคำ 100,000 แท่ง’” โอ้ ตอนนี้ เขาจะจ่าย ทองคำ 100,000 แท่ง “‘คุณจะไปกับผมหรือไม่? คุณจะอยู่กับผมในฐานะ ลูกสาวได้หรือไม่’” ใจดีมาก ๆ เขาติดตาม พระมหาวีระ นั่นคือเหตุผล คุณเข้าใจไหม? ผู้บำเพ็ญมีความแตกต่างเล็กน้อย จากคนอื่น ๆ