Udoskonal siebie: stań się bardzo szlachetną, samopoświęcającą się istotą - Część 2 z 2

Pomyślcie o tym zanim się pomodlicie, czy możecie to zrobić, czy też nie. Jeśli absolutnie nie możecie, nie ma innego wyjścia, wtedy dobrze, moc Mistrza może wam pomóc. Ale nie nadużywajcie tego, dobrze? To uczyni was leniwymi, bez odwagi, bez inteligencji, sprawi, że będziecie jak żywe trupy. To niedobrze. Nie chcę żebyście byli żywymi trupami. Chcę byście byli aktywnymi osobami. Lepszymi niż wcześniej. Pomagającymi innym. Myślącymi o innych zanim pomyślicie o sobie, zawsze. Cóż, to nie takie łatwe, oczywiście. Ale trenujcie siebie. Starajcie się robić - cokolwiek jest dobre dla innych, starajcie się, próbujcie to robić.

Już podczas inicjacji jesteście wolni. I po prostu musicie kontynuować robienie tego. W porządku? I macie siebie nawzajem, wszystko jest z wami w porządku. Tak więc naprawdę nie martwię się o was. Nawet jeśli was nie widzę, nie martwię się. Tylko, że wy kochacie widzieć się ze mną, więc dobrze, staram się to robić. Ale martwię się o innych ludzi, o planetę, o świat, o bezbronne ofiary, o wszechświat. Zatem muszę się też duchowo bardzo dobrze doładować, by zadbać o każdy zakątek, jaki mogę.

Ale już wam mówiłam, nie martwię się zbytnio o was. Ponieważ wy macie mnie. Inni ludzie nie mają. Nie mają niczego, na czym mogą polegać, do kogo się modlić. I oni modlą się do Boga, i mówią, że Bóg nie odpowiada. Modlą się do Buddy, mówią, że Budda ich ignoruje. Dlatego martwię się o tych ludzi. W porządku? Jeśli więc potrzebują, my niesiemy im pomoc, jaką dysponujemy. W nagłej potrzebie. Oczywiście nie mogę zajmować się codziennie całym światem, dawać im cokolwiek potrzebują. Ale w nagłych wypadkach, jak katastrofy, dajemy im. Nie żałuję tego. Z tego właśnie powodu macie tutaj to, co macie. Dobrze?

Nawet jeśli mnie nie macie. Ale jeśli macie dom, dobrą pracę, stabilny rodzinny dochód, wtedy powinniście czuć, że już jesteście błogosławieni. Lepiej niż miliony czy miliardy ludzi, którzy nie mają pracy, którzy nie mają domu, których dom został skonfiskowany, albo ich życie zostało zrujnowane, wszystko. Zawsze musimy być wdzięczni. Dziękuję ci.

Ja lubię takich ludzi, którzy naprawdę doceniają to, co mają. Dobrze? To jest dobry przykład. Opowiem wam o innym dobrym przykładzie. Chcecie posłuchać? (Tak.) Była sobie pewna rodzina, wasz brat i siostra, inicjowana rodzina. On mieszka daleko stąd. W kraju, gdzie dookoła nikt nie był inicjowany. Teraz oni mają trochę więcej, około 12, 13 osób. Przedtem nie było nikogo. I kiedy mieliśmy telewizję, oni nie byli szczególnie bogaci, czy coś takiego, ale znaleźli sposób transmitowania Supreme Master Television na cały kraj. Tylko jedna rodzina, 4 osoby. Nikt im tego nie mówił, oni zrobili to sami. Z kolei, gdy już więcej nie mamy Supreme Master Television... ponieważ chciałam się najpierw skoncentrować na ratowaniu planety, dobrze? Jeśli nie ma planety, nie ma telewizji. Och, mówimy wszystkim, spróbuj to zrobić i Bądź wege, stań się eko, czyń pokój, ale oni są za wolni! Musiałam prędko iść do Domu i zdobyć to coś.

Po tym zawrócili, teraz się zmienili. Rzecz jasna, gdy nie ma już więcej telewizji, oni otworzyli restaurację Loving Hut. Cztery osoby. A w tamtym kraju nie ma wegańskiego jedzenia, nada (nic), oprócz fasoli i ryżu. Wiecie to. Niektóre kraje nie mają nic. Zastanawiam się, czy mogą chociaż kupić sos sojowy. Kiedy byłam w innych krajach Ameryki Środkowej, oni nie wiedzieli co to jest sos sojowy Maggi. Nic o tym nie wiedzieli. Także tofu - „co?” Tak więc ta rodzina sama robi tofu. (Wow!) Zrobili sami mięso glutenowe. Wszystko inne zrobili samodzielnie, mleko sojowe, cokolwiek. Wszystko to muszą robić sami. A ten kraj, ludzie także nawet nie rozumieją, co to jest wegetariańskie jedzenie. I oni wszystko robią bez niczyjej pomocy, tylko cztery osoby. Nigdy wcześniej nie gotowali - ale próbują. Nauczyli się i gotują.

Następnie, co jest bardziej wzruszające: oni wszyscy budzą się nawet o 4-tej rano i medytują codziennie, mimo tych wszystkich zajęć. Wiecie, restauracja to bardzo zajmująca praca. Budzicie się rano, ale idziecie spać późno. I czasami klienci nie chcą wyjść. Po prostu tam zostają i sączą swoją kawę. Jedno espresso, jedna godzina. I gadają, gadają, gadają. Oni nadal wstają codziennie o 4-tej rano, wstają i medytują.

To właśnie nazywam poświęceniem. Właśnie ich nazywam szczerze praktykującymi. Jeśli więc nie robicie nic takiego, nie skarżcie mi się. I nie módlcie się o nic. Powinniście najpierw sprawdzić, czy wykonujecie swoją pracę, zanim będziecie prosić mnie, bym ciągle wykonywała swoją pracę, która nawet nie jest moją pracą. Prosiliśmy już, już się zgodziliśmy, przyszliśmy na inicjację dla Boga, prawda? By wrócić do Domu, prawda? By poznać naszą wielką Jaźń i dać wyzwolenie maksymalnie 5, 6, czy 7 pokoleniom. To obiecałam i to czynię. Robię wszystko, co wam obiecałam.

I oczywiście wam też pomagam, oczywiście, w razie nagłej konieczności lub kiedy macie wypadek. Wszyscy to już wiecie. Jeśli tego nie doświadczyliście sami, wasi bracia i siostry opowiedzieli wam o tym wiele historii. To nie tak, że was zaniedbuję lub tylko praktykuję duchowo i nie robię dla was nic innego. Czy to prawda? Wiecie to, prawda? (Tak.) Czy wiedzieliście, że mielibyście wypadek, zanim wyjedziecie swoim autem? Nie, nie wiedzieliście. Prawda? Dlatego nawet nie modliliście się do Mistrzyni o pomoc. Ale Mistrzyni pomimo tego była tam dla was. Jaki więc użytek z całego tego bla bla wewnątrz czy na zewnątrz? I robienia kłopotów.

Przez te dwa miesiące, czy te parę tygodni chcę tu po prostu być dla was czysto duchowo, abyście mogli zyskać najwięcej korzyści. To miałam na myśli, dobrze? Zatem pięć zasad niekoniecznie oznacza tylko pieniądze lub majątek. Duchowość również. Dobrze? Wszyscy macie to, czego potrzebujecie. A jeśli musicie się modlić, po prostu mówcie „Boże, proszę czyń cokolwiek jest dobre dla mnie lub mojej rodziny w tym życiu. Pomóż mi praktykować”. To wszystko, o co się módlcie. I każdego dnia dziękujcie Bogu za dobry dzień. Dobry lub zły dzień. Ponieważ zły dzień jest również dobrym dniem.

Czasami myślicie, kiedy mąż was opuszcza „Och, to straszne! Co to za Bóg! Nie pomagasz mi utrzymać mojego małżeństwa”. Nie! Może on nie jest już dla ciebie dobry! Powinien odejść, abyś była wolna. Może poznasz niedługo lepszego mężczyznę. Kto wie? Więc nie lgnijcie do rzeczy, gdy ich czas już minął. Powinniście pozwolić odejść wszystkiemu. Po prostu módlcie się „Proszę, cokolwiek jest dobre dla mnie, niech tak się stanie”. I wtedy dokładnie to się wydarzy.

Nawet jeśli coś cię boli tu i tam, to też jest dobre dla ciebie. Dlaczego? Ponieważ nie medytujesz wystarczająco! Musisz spłacać złą karmę (karę) w ten sposób. Wtedy to jest dobre dla ciebie. Albo raczej bądź dobry i w porządku, nie medytuj wcale, a następnie udaj się po prostu na Poziom Astralny kiedy umrzesz? Wolelibyście raczej to? (Nie.) Nie. Dlatego akceptujcie wszystko, dobrze?

Módlcie się, żeby mieć siłę, by to znieść. Módlcie się, aby Bóg, Niebiosa zaplanowały wszystko, co jest dobre dla was, a także żeby to zaakceptować. Oczywiście to nie oznacza, że kiedy coś cię boli, nie idziesz do szpitala lub nie idziesz do lekarza. Róbcie co należy. Dobrze? Róbcie co tylko jest konieczne. Nie przynoście swoich kłopotów do naszego miejsca medytacji. Nawet na miejsce medytacji grupowej w domu. Utrzymujcie to miejsce czyste, aby ktokolwiek przyjdzie, pławił się w tym błogosławieństwie, nieskażonym przez doczesne żądze lub kłopoty.

I nie spychajcie tego zawsze na mnie. Jeśli macie zdać egzamin, uczcie się dobrze! Jeśli chcecie, aby wasze dzieci kochały was, bądźcie dobrymi, kochającymi rodzicami, wyrozumiałymi. Bądźcie przyjaciółmi, nie nadzorującymi dyktatorami w domu. Och wiem, że bardzo łatwo jest kontrolować. Ponieważ skupiacie w swym ręku całą władzę. One zawsze muszą pytać was o wszystko. Zawsze muszą polegać na was we wszystkim. Niewielkie kieszonkowe, mały posiłek, mały rower. Myślcie o nich jakbyście byli nimi. One zależą od was całkowicie. To jest bardzo frustrujące dla nich, zwłaszcza wtedy, kiedy dorastają. One są kimś w oczach swoich przyjaciół. W domu są jak chucherka, które zawsze muszą błagać o wszystko. I oczywiście, wy macie poczucie tej władzy. “Nie, John! Nie dzisiaj! Nie teraz!” “Nie! Pomyślę o tym.” “Wyjdź stąd!” “Zrób to, zrób tamto lub coś innego!” Rozumiecie o czym mówię?

Bądźcie dobrymi, kochającymi, rozsądnymi rodzicami. Nie mówię o tym, żebyście rozpieszczali wasze dzieci. Ale bądźcie rozsądni. Myślcie o tym, co byście zrobili, gdybyście byli na ich miejscu. Nie rozpieszczajcie ich i nie kupujcie im rzeczy, które nie są niezbędne. Ale nie kontrolujcie ich za bardzo. Wtedy będą was kochać. I zostaną z wami. A jeśli zrobicie już to wszystko, a one odejdą, wtedy w porządku, karma (zapłata) się skończyła. To oznacza, że między wami dwojgiem nie ma już teraz więcej połączeń karmicznych. Nie proście mnie, bym szła ich łapać. Nie jestem z policji i nie mam żadnego zamiaru kontrolować waszego syna, waszej córki. To wasza robota. Dobrze? To wasza zadanie, by ich wychować, być dla nich przyjaciółmi, by wam ufali, i czuli się z wami w domu komfortowo. Żeby nie uciekali od was.

Każde dziecko, które ucieka, ma swoje ku temu powody. Po pierwsze, może w domu nie czuje się komfortowo. Po drugie, złe wpływy na zewnątrz. Więc sprawdźcie, co to jest i starajcie się pomóc dziecku. Dobrze? Nie obwiniajcie ich zbytnio, nie bądźcie dla nich zbyt szorstcy, nie kontrolujcie ich zbytnio. W takim przypadku wiadomo, że uciekną. Na zewnątrz nie potrafią poradzić sobie z rówieśnikami i czują z ich strony presję, a potem w domu nie znajdują zrozumienia ze strony rodziców. Zatem to oczywiste, że uciekają. Nie mają gdzie pójść, nie wiedzą co robić.

Szkoła jest czasem dla dzieci problemem. Musicie być zawsze z nimi, pytać je, pozwolić by wam zaufały do tego stopnia, żeby mogły wam wszystko powiedzieć. Ponieważ czasami w szkole dzieci bywają dręczone. Ale nie mają odwagi powiedzieć o tym rodzicom, albo boją się powiedzieć to nauczycielom, ponieważ się im grozi, czy coś w tym stylu, albo nie ufają rodzicom w domu. Gdyż rodzice tego nie rozumieją i zawsze wywierają na nich presję, i każą im robić pewne rzeczy, kontrolując ich, zamiast starać się zrozumieć, na czym polega ich problem. Dorastanie to i tak duży problem dla każdego dziecka. Rozszalałe hormony, współzawodnictwo dzieci, zastraszanie przez rówieśników i przeróżne sprawy, które wywierają na nich presję. A jeśli i wy wywieracie na nich presję, wtedy stracicie je na pewno.

Bądźcie dobrymi rodzicami. Cokolwiek jest między wami, dobra karma, zła karma, starajcie się to zaakceptować i być dobrymi rodzicami po to, by pomóc drugiej istocie stać się dobrą. Nawet jeśli ta osoba, jeśli wydaje się wam, że “Być może on nie był moim przyjacielem w poprzednim życiu.” Ale teraz nadal jesteście razem i macie być przyjaciółmi. Troszczcie się o nich. Dobrze? Nie módlcie się ciągle: “Mistrzyni, proszę spraw by moje dziecko było dobrym synem, dobrą córką.” Jak mam to zrobić? Jeśli będziecie nadal wywierać na niego presję, wtedy on zrobi to, co zrobi.

Nie jesteście tylko dobrzy, musicie być dobrzy dla waszych dzieci. Waszych dzieci, waszych przyjaciół, czy kogokolwiek, kto na was polega. Sąsiadów też. Dobrze?