“Махакашьяпа-н (веган) түүх” 10-ын 6-р хэсгийг

Надад маш сайхан сэтгэлээр хандсанд нь би энэ дашрамд Махакашьяпад талархлаа илэрхийлье. Бид урьд төрлүүддээ анд нөхөд байж, бие биетэйгээ сайхан нийцтэй байсан. Буддагийн чандрыг илгээсэнд Тань баярлалаа. Яг л лам нарын бадар барьдаг аяга шиг аяга өгсөнд баярлалаа. [...] Гэвч бидний энэ цаг үед, ялангуяа эмэгтэй хүн гуйлга гуйх нь маш хэцүү гэдгийг Махакашьяпа ч, Будда ч ойлгох байсан. Би тийм ч залуу биш болсон тул гэртээ өдөрт нэг удаа хооллодог. Мөн дотор гаднагүй гэрээр хийх ёстой ажил их байдаг. Тиймээс хэдий би тэр чөлөөт амьдралдаа маш их, тун их дуртай байсан ч гэлээ гадагш явж, гуйлга гуйгаад эргээд ирэх нь тохиромжтой гэж бодохгүй байна!!!

Ганц хоол идэхэд хүртэл хоолоо хийж, угааж цэвэрлэнэ гэдэг – миний хувьд маш их ажил мэт санагддаг. Дээрээс нь гэрээ цэвэрлэнэ, шалаа угаана, хөнжил, хувцсаа угаана, тэгээд хоолоо хийснийхээ дараа аягаа угаана, гал тогоо, сав суулга гэх мэтээ угаана. Энэ нь миний хувьд дэндүү их ажил мэт санагддаг. Бурхан намайг эргээд агааран хоолтон болохыг зөвшөөрдөг ч болоосой. Тэгвэл илүү амар ч гэлээ боломжгүй л дээ. Надад зөвшөөрдөггүй. Би агааран хоолтон болж чадахгүйдээ их харамсдаг, учир нь агааран хоолтон байхад их сайхан байж билээ. Би яг л үүлэн дээр алхаж байгаа мэт байв. Бүх зүйл их хөнгөн санагдаж, юунд ч санаа зовохгүй, хэн ч оролцоогүй мэт байлаа. Юунд ч санаа зовох шаардлагагүй. Айх айдасгүй. Учир нь өөрөө юу ч үгүй байна шүү дээ. Юм идэхгүй, юм уухгүй, ямар ч айх айдасгүй бол алдаад байх юмгүй. Үнэхээрийн гайхалтай мэдрэмж байсан.

Одоо бол өдөрт нэг хооллоо ч ихэвчлэн надад юу ч амтагддаггүй. Заримдаа би жаахан амт мэдрэх юм уу өлсдөг ч хоол сайхан амтагдах нь тун ховор. Магадгүй өөрөө хоолоо хийсэн үед тийм ч сайхан амтагддаггүй байх. Өөр нэгэн хийж өгвөл магадгүй сайхан амтагдана.

Би өмнө нь хоолонд үнэхээр дуртай байснаа санаж байна. Жижиг гал тогоондоо үргэлж л цөөн хэдэн хүнтэй хамт байдаг байлаа. Хоол хийж өгөх хэд хэдэн тогоочтой байсан учраас тэднийг их хоол хийгээрэй гэж хэлээд ашрамд байсан ажилчдыг, лам, гэлэнмаа нарыг урьдаг байв. Бүгдийг нь ч биш л дээ, ирж байшинг минь засварласан, юм уу машин зассан, эсвэл гольфийн машин, гадаах талбайг минь цэвэрлэхэд тусалсан гэх мэт лам гэлэнмаа нарыг би урьдаг байлаа. Тэд ээлжилдэг байв, хоол нь их л амттай байж билээ. Өөр хүмүүстэй хамт хооллоход их амттай, үнэхээрийн амттай, шүлс гоожим байв. Тиймээс их иддэг байлаа.

Гэтэл дараа нь би өдөрт нэг хооллохыг илүүд үзэж улам бүр багасгасаар байсан, ер нь бол их идэх учиргүй юм - та нарыг хэлээгүй шүү. Өөрсдийнхөө амьдралд хүссэнээ хийгээрэй, та нарын л амьдрал. Бусдад л хор хүргэхгүй, веган хоолтой л бол би хэдийнээ баярлана. Гэвч аль болох өвдөлт бага учруулъя гэвэл, ургамал, модод, гэрийнхээ цэцэгс зэрэгт үл үзэгдэх өвдөлт бага учруулъя гэвэл та нар бага багаар туршаад үзээрэй, дасах хүртлээ туршаад үз. Бие тань шинэ дадлыг тань хүлээн авах эсэхийг хар. Би агааран хоолтон болохдоо бүхнийг нэгэн зэрэг хорьсон шиг хорих хэрэггүй, магадгүй тэгвэл та нар өөрсдөдөө асуудал тарьж мэднэ. Би өөртөө асуудал тариагүй, тэр үед би залуу, эрүүл байж. Хийдэд маш их ажилладаг байлаа, өдөржин угаалга, цэвэрлэгээ хийж, бүгдэд хоол хийнэ. Мөн хамба ламд нийтлэл бичихэд тусалж, түүний яриаг цаасан дээр буулгана. Тэр сэтгүүл гаргадаг байсан билүү дээ.

Өмнө нь би усан хоолтон гэлэнмаатай Миаоли-д уулзаж байснаа та нарт хэлсэн – бидний байсан газарт биш л дээ, гэхдээ Миаоли бүс дотор, ойрхон. Тиймээс тэр мөчөөс хойш зүрх сэтгэлдээ би нэг бол усан хоолтон, үгүй бол агааран хоолтон болохыг хүсдэг болсон ч яагаад ч юм боломжгүй байлаа. Хоолонд дуртай байсан гэх үнэнээ би хэлэх ёстой. Будда намайг хоолонд дэндүү дуртай, их иддэг учраас Өөрийгөө надаас түрүүлж Будда болно гэж олон жилийн өмнө хэлж байсныг санаж байна. Одоо ч тийм, гэхдээ урьдынх шигээ тийм их биш. Уг нь бол өмнө нь би хүмүүстэй амьдарч байхдаа эсвэл хийдэд байхад их олон хүн ирээд хамт иддэг байсан учраас идэх зуршил илүү хөдөлгөдөг. Тайваний (Формосан) Шихү-д байхдаа би бас хүмүүсийг хамт ирж хооллохыг урьдаг байлаа. Тэгэхээр олон хүн хамт байх тусам идэх дуршил илүү хөдөлж, илүү иддэг.

Заримдаа би тэдний өмнө нь надад зориулж хийсэн хуучны үзэсгэлэнтэй хувцсанд багтдаггүй байв. Учир нь олон нийтийн газраар явахдаа ихэвчлэн би өөрийнхөө зохиосон юм уу өөр өөр компанид зохиосон хувцсыг зарахын тулд загвар өмсөгч шиг өмсдөг байсан юм. Гэхдээ ингэсний минь төлөө надад мөнгө төлдөггүй. Битгий атаархаарай. Их Багш болоод дуулж бүжиглэх ёстой болно гэж би мэдээгүй. Би олон юм хийх ёстой болсон бөгөөд, одоо ч хийх ёстой хэвээр. Яагаад ч юм миний загварыг юм уу үнэт эдлэлийг мэдэх ихэнх хүмүүс тэдгээрт дуртай байдаг. Тиймээс ямартай ч би харуулах ёстой.

Би өөрөө өдөрт нэг хооллож, огоорлыг дадуулдаг байж яагаад та нарыг тэгэхийг уриалдаггүйг гайхаж байж мэднэ. Би өөр шалтгааны улмаас тэгдэг юм. Би өдөрт гурван удаа хооллож болохоор байв ч нэг удаа хооллож байгаа нь идээгүй үлдсэн бусад хоолоо бусад сүнснүүдэд өгье гэж Диваажинд хэлсэн. Тэр өлсгөлөн хүмүүстэй, өлөн сүнснүүдтэй учрахгүй байлаа ч бодол сэтгэлд тань илүү нөөц байвал тэр хоолыг тэдэнд өөр байдлаар хүргэдэг. Намайг тэдэнтэй хоолоо хуваалцаж байгааг тэд харахгүй л дээ, гэвч тэр тангаргаас болж тэд хүртэнэ.

Гэвч та нарт, “Биеэ бүү шийтгэ” гэсэн санааг л гол нь ойлгуулах гээд байна. Өдөрт нэг хооллолоо гээд та нар гэтлэгдэхгүй, гэгээрэхгүй. Учир нь үүнийг гэгээрсэн Их Багш уламжлах ёстой. Яг л лаа өөр нэг лаанд гэрэл түгээж хоёулаа тод асдаг шиг юм. Гэвч ассан лаагүйгээр өөр лаа асахгүй, лаа ч юм уу, гал, шүдэнз эсвэл зууханд асах гал гэх мэт ямар нэг өөр эх үүсвэр байх ёстой.

Тэгэхээр, Махакашьяпа хэдийнээ тун их сүнслэг дияанч болсон. Тэрээр Буддагаас өмнө бусад Их Багш нараас суралцсан. Тэгвэл Тэр богино хугацаанд Архад хэмээх эрхэм ариун байр сууриа ухамсарлахын тулд яагаад Буддаг эрж олох ёстой болов? Тэр яагаад тэгэх хэрэгтэй байв? Учир нь Тэр Замчлагч хэрэгтэй гэдгийг, Нэвтэрсэн нэгэн хэрэгтэйг, дотоод ертөнцдөө эргэн очиход нь туслах хамгийн багадаа Их Багшийн эрчмээр Замыг нь уламжилдаг Их Багштай байх ёстой гэдгийг мэдэж байсан. Тэгээд аажмаар дотоод ертөнцөөсөө Гэр рүүгээ явна.

Хэрэв Их Багш, амьд сэрүүн Их Багш байхгүй бол юу ч хийлээ гэсэн 99% нь үр дүнгүй болно гэж хэлж болно. Хэдийгээр үзмэрч, егүзэрийн хүч ч юм уу ямар нэг бясалгалын хүчийг олж авсан ч бүрэн гэтлэл биш, Буддагийн зэрэгт хүрсэн хэрэг биш юм. Дэлхий дээр дахин төрөх бөгөөд амьдралаа буянтай, ёс суртахуунтай, сайхнаар үргэлжлүүлж чадах уу, үгүй юу гэдгийг тань Бурхан л мэдэх байх. Жинхэнэ Дотоод Хүчтэйгээ холбогдон, хүчээ нээж чадаагүй хүн өөрийгөө гэгээрүүлж гэтэлгэх бараг боломжгүй байдаг. Ямар нэгэн тохиромжгүй аргад суралцах нь мөн адил Хамгийн Дээд Төгс арга биш юм.

Тэгээд дараа нь Махакашьяпа эхнэрээ дуудуулсан. Тэр ирээд Буддагаас суралцан, бас л төд удалгүй Архад болсон. “Гэгээнтэн” болсон гэсэн үг. Буддагийн үед заримдаа Будда зүгээр л хэн нэгэнтэй ярилцаж, эсвэл хэн нэгэн Түүнтэй ярилцах гэж ирэхэд Будда түүнд Үнэнийг тайлбарлан, улмаар тэр хүн Буддатай уулзаж ярилцсаныхаа дараа гэгээрч, тодорхой түвшинд хүрсэн байдаг байжээ. Энэ бол Буддагийн яриа, дуу хоолойноос болсон юм биш, харин үүний Хүчнээс, Будда тэр хүнд бясалгал хийх аргыг зааж өгснөөс үүдсэн явдал юм. Магадгүй та нарын дадуулж буй (дотоодын Диваажингийн) Гэрэл, Аялгууны Аргыг зааж өгсөн байх.

Тэгэхээр Буддын Сургаалыг зүгээр л хоёрдогч, эсвэл гуравдагч хэн нэгнээс сурах буюу Буддын Сургаалаас улбаалсан номыг уншиж давтаж сураад гэгээрэлд хүрч чадна гэсэн үг биш юм. Амьд сэрүүн Их Багштай байх хэрэгтэй. Мөн Ананда болон бусад лам нар ч мөн Буддагийн Өөрийнх нь агуу их Хүч, Буддагийн өршөөлт Замчлалын дор байхаас өөр аргагүй байсан.

Photo Caption: Ура! Бас Нэг Сайхан Өдөр. Нар Байгаад Бурханд Талархъя!

Зураг татаж авах